Première: Mama is een Portret

“Ik begon deze film vanuit een gevoel van schuld.Hoe kon ik zo dichtbij haar zijn, en haar toch nooit echt hebben gezien? Door mijn moeder te filmen en tekenen leerde ik haar beter kennen, juist terwijl ze zichzelf stukje bij beetje aan het verliezen was.” - Josefien van Kooten

Filmmaker Josefien van Kooten woont al samen met haar moeder wanneer bij haar de diagnose Alzheimer wordt gesteld. Ondanks die nabijheid wordt Josefien overvallen door het schuldgevoel haar nooit echt gezien of begrepen te hebben. Ze begint haar moeder te filmen, tekenen en interviewen. De ziekte verandert hun dagelijkse leven ingrijpend. Josefien is niet meer alleen dochter, maar ook mantelzorger. Met camera, penseel en schetsboek probeert ze te begrijpen wie haar moeder was, en wie ze aan het worden is nu de ziekte haar identiteit aantast.

In Mama is een Portret laat Josefien ons toe in de besloten wereld die zij en haar moeder delen. Een wereld waarin woorden verdwijnen, herinneringen vervagen, en de verhouding tussen moeder en dochter verschuift. Maar juist terwijl haar moeder grip op zichzelf verliest, komt er ook een onverwacht vrije en uitgesproken versie van haar naar voren.

De film biedt een liefdevol en visueel krachtig perspectief op wat het betekent om iemand te verliezen die er nog is. En op de vaak onvoorbereide rol die duizenden naasten in Nederland jaarlijks vervullen: die van mantelzorger.