Backstage | Interview | Regisseur Jasper Verheugd
Dit najaar komt Roald Dahls populairste boek tot leven in het theater. Charlie and the Chocolate Factory is een spectaculaire musical vol prachtige nummers, een oogstrelend decor en herkenbare personages. Aan Jasper Verheugd de eer het stuk te regisseren. Jasper Verheugd regisseerde talrijke theaterstukken en musicals. Waaronder veel kinder- en jeugdvoorstellingen en familiemusicals als Dolfje Weerwolfje, Dummie de Mummie en Foeksia de Miniheks. In samenwerking met Joop van den Ende Theaterproducties regisseerde hij voor de Efteling de musical Droomvlucht. En nu dus de musical Charlie and the Chocolate Factory.
"Ik wil dat je je ogen uitkijkt, dat je de hele avond wordt verrast. Of je nu jong of oud bent."
Een regisseur van een Nederlandse versie van een oorspronkelijke West End- en later ook Broadwaymusical kan deze niet zomaar naar eigen hand zetten. Op de vraag of Jasper Verheugd zijn eigen draai kan geven aan Charlie and the Chocolate Factory, antwoordt hij bedachtzaam: “nou..., da’s een gevoelig punt.” De rechten van het origineel dat in 2013 in première ging op het Londense West End, rusten daar bij de producenten, net als die van de vernieuwde versie die vanaf 2017 op Broadway is te zien. “De speelruimte van de Nederlandse makers is beperkt. Je kunt niet zomaar afwijken van het origineel, dat weer gebaseerd is op het boek van Roald Dahl.” Daarom loopt in deze Nederlandse versie van het origineel ook Sjakie niet door de chocoladefabriek, maar Charlie door the Chocolate Factory.
Verbeelding en illusie
“Je hebt ‘geïmporteerde’ musicals die je in aanpak en vertaling een Nederlands tintje wilt geven. Martine Bijl was daar als vertaler een meester in. Maar dat is voor Charlie and the Chocolate Factory helemaal niet nodig. Het kan zich overal afspelen, de fabriek kan overal staan en met de teksten moet je ook niet gaan rommelen. Met beelden kunnen we wel ons eigen stempeltje geven.
"Ik wil de verbeelding meer aan de macht."
Ik heb zowel de Engelse als de Amerikaanse versie gezien en die in Londen vond ik te overdadig. Die liet te weinig ruimte aan de fantasie. Dat vond ik jammer, ik wil de verbeelding juist meer aan de macht. Die vrijheid gaven de rechthebbenden weer wel. Theater is immers verbeelding en illusie. Dat gaan we met heel veel technische hoogstandjes aanwakkeren bij je. Twee uur lang. Daarvoor komen mensen naar het theater. Ik wil dat je je ogen uitkijkt, dat je de hele avond wordt verrast. Of je nu jong of oud bent.”